Türkçe ve Japoncanın sözdizimi aynıdır. Her ikisinde de cümle, özne-yüklem (ÖY) / özne-nesne-yüklem (ÖNY) sıralamasından oluşmaktadır. Bu durum sondan eklemeli dil özelliği taşıyan Türkçe ve Japoncanın benzerliklerinin bir göstergesidir. Yabancı dil eğitimi açısından bu benzerlikler, Japonlar için Türkçe, Türkler için Japonca öğrenmeyi kolaylaştırır. Ancak, her iki dile yakından baktığımızda, Türkçede özne yalın halde iken, Japoncada özne belirleyicisi olarak wa ve ga ekleri karşımıza çıkar. Örneğin, Tarō wa gakusei desu (Tarō öğrencidir) / Ame ga futteimasu (yağmur yağıyor) /Kono hon-wa Tanakasan-ga kaita (Bu kitabı Tanaka san yazdı) şeklindeki üç cümleyi ele alalım. Bu cümlelerde koyu renkli olanlar “özne”, altı çizili olanlar “konu”dur. İlk iki örneğin Türkçe karşılıklarında “özne” olan cümle öğesi, Japoncada “konu” ve “özne” olarak belirtilmektedir. Hem konu hem de öznesi olan üçüncü cümlenin Türkçedeki öğeleri ise değişiklik göstermektedir. Her iki dildeki bu farklılık özellikle anadili Türkçe olan öğreniciler ve öğretenler için sorunlu bir noktadır. Bu nedenle, araştırmamızda Türkçe ve Japoncadaki özne ve Japoncadaki konu olan cümle öğesinin işlevi üzerinde durulmuş ve bunların Türkçede hangi öğeler olduğu karşılaştırma yöntemiyle belirlenmiştir. Ayrıca, bu iki dildeki özne-yüklem uyumu ve gizli özne kullanımları karşılaştırılmıştır.
The syntaxes of Turkish and Japanese are the same. In both of them, a sentence consists of the subject-verb (SV) / subject-object-verb (SOV) order. This situation is an indication of the similarities of Turkish and Japanese, which are additive languages. In terms of foreign language education, these similarities make it easier to learn Turkish for Japanese and Japanese for Turks. However, when both languages are examined in more detail, while the subject is in a simple form in Turkish, “wa” and “ga” are the determinants of the subject in Japanese. For example, consider this three sentences, Tarō wa gakusei desu (Tarō is a student) / Ame ga futteimasu (it's raining) / Kono hon-wa Tanakasan-ga kaita (Tanaka san wrote this book). In these sentences, those in bold are "subject", and those underlined are "topic". The sentence element, which is "subject" in the Turkish equivalents of the first two examples, is specified as "subject" and "topic" in Japanese. The Turkish elements of the third sentence, which are both subject and topic, differ. This difference in two languages is a problematic point especially for learners and teachers whose native language is Turkish. Therefore, this research focused on the function of the "subject" in Turkish and Japanese and the topic sentence element in Japanese. These elements in Turkish are determined by the method of comparison. In addition, subject-verb congruence and hidden subject usages in these languages were compared.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
