Abdülkadir Töre, geleneksel Türk müziğinin teorik açıdan geliştirilmesi ve bilimsel bir temele oturtulması için çalışmalarda bulunan değerli bir teorisyen, eğitimci, besteci ve müzik araştırmacısıdır. Türk sanat müziği ve dinî mûsıkî alanında besteleri bulunmaktadır. 41 aralıklı ses sistemi ile ilgili bir nazariyat kitabı yazmıştır. Dârüelhân’ın kurulması ve geliştirilmesi ile ilgili önemli katkılarda bulunmuş, dönemin değerli müzisyenleri ile birlikte kendisi de burada görev almıştır. Töre, 1911 yılında “Usûl-i Ta’lîm-i Keman” isimli kitabını yazmıştır. Bu eser, Türk müziği keman icrasının Batı müziği metodolojisi içerisinde ele alınması ve ülkemizde yayımlanan ilk keman metodu olması sebebiyle oldukça önemlidir. Eserin günümüze ulaşan az sayıda nüshası bulunmaktadır. Bu çalışmada, Abdülkadir Töre’nin Osmanlı Türkçesi ile kaleme aldığı “Usûl-i Ta’lîm-i Keman” isimli eseri incelenerek, bu bağlamda sanatçının keman öğretimine yaklaşımı ele alınmıştır. Çalışmada, kitapta yer alan etütler makam, usûl ve icra teknikleri açısından incelenerek keman öğrencilerine kazandırılması hedeflenen temel beceriler tespit edilmiş, ayrıca sanatçının kitabında yer verdiği çeşitli görüşleri incelenmiştir. Buna göre, kitapta yer alan toplam 181 etüt arasında, 17 farklı makamda yazılmış olan 23 adet makamsal etüt bulunmaktadır. Kitapta yer alan etütler; detache, legato, staccato, pizzicato, glissando, acciaccatura ve trill gibi teknikleri içermektedir. Töre, kemanda Türk müziği icracıları tarafından kullanılan akort sistemi, Türk müziği icracılarının hatalı uygulamaları ve bu yönde çalışmak isteyenlerin izlemeleri gereken yol ve yöntemler hakkında çeşitli açıklamalarda bulunmuştur.

Abdülkadir Töre is a distinguished theorist, educator, composer, and music researcher who has contributed to develop traditional Turkish music theoretically and establish it on a scientific basis. He has several compositions in the field of Turkish classical and religious music. He has written a theoretical book on the 41 spaced scale system. He has pioneered in the establishment and institutionalization of Dârülelhân, and delivered lectures there together with the foremost musicians of the period. He wrote his book "Usûl-i Ta’lîm-i Keman" in 1911. This book is accepted as a milestone since it is the first violin method published in our country and the Turkish music violin performance is delineated within western music methodology. There are few copies of the work that have survived to the present day. In this study, Abdülkadir Töre's work "Usûl-i Ta’lîm-i Keman", written in Ottoman Turkish, has been examined and in this context, his   approach to violin teaching has been investigated. In the study, the etudes in the book have been scrutinized in terms of maqam, rhythm and performance techniques, and the basic skills aimed to be taught to violin students have been identified and the artist's views on Turkish music performers and performance problems have been analyzed. In addition, various explanations of the artist were examined. Accordingly, among the 181 etudes in the book, there are 23 modal studies composed in 17 different maqams. The etudes in the book include techniques such as detache, legato, staccato, pizzicato, glissando, acciaccatura and trill. Töre made various elucidations about the chord system used by Turkish music performers in violin, the faulty practices of Turkish music performers, and the guidelines and methods to be followed by those who want to progress in this field.