Türkçe kendine has, sağlam işleyişi olan bir dildir. Fakat bazen çeşitli sebeplerden dilin imkânları ölçüsünde bu işleyişin dışına çıkıldığı görülmektedir. İşte bu işleyişin dışına çıkma durumlarından biri de bu makalenin konusu olan ekin yer değiştirme hadisesidir. –(y)AcAK ve –DIK/DUK ekleri ile oluşturulan sıfat-fiillerin sıfat unsuru olduğu sıfat tamlamaları, belirtili isim tamlamaları içerisinde tamlanan olarak görev aldıklarında belirtili isim tamlamasını iyelik (tamlanan) eki sıfat-fiillerin üzerine geçmektedir. Bu çalışmada iyelik eklerinin hangi durumlarda –(y)AcAK ve –DIK/DUK ekleri üzerine geçtiği ele alınmıştır. Ayrıca, iyelik eklerinin hem sıfat-fiiller üzerine geçtiği hem de geçmediği yapılar da tespit edilip ortaya çıkan anlam farkları örnekler üzerinden açıklanmaya çalışılmıştır.
Turkish is a language that has an idiosyncratic, sound process. However, sometimes it is seen that this process is digressed within the range of the language’s capability because of various reasons. Such situations are better detected and revealed when looking at historical resources or comparing Turkish dialects. Especially when observed through comparison to other dialects, it is seen that Turkey’s Turkish has differentiated from Turkish dialects in Asia in some respects, notably articulation. This situation can be better observed in word preferences, stencil expressions, and some inflectional suffixes. One of these differentiations is the case of suffix's shifting, which is the subject of this article. Adjective clauses where the verbal adjectives were formed by the suffixes of –(y)ACAK and -DIK/DUK are adjective elements, and where they were used as determinants in definite noun clauses, the possessive suffix of the definite noun clause positions over verbal adjectives.
By subscribing to E-Newsletter, you can get the latest news to your e-mail.
